Με πήραν οι ουρανοί
μια νύχτα που ήμουνα παιδί
κι απ’ το παράθυρό μου
μ’ έκλεψε το φεγγάρι.
Μισείς το φως
μισείς τη σκοτεινιά
του φεγγαριού κυρά.
Έχω δοθεί σ’ έναν εραστή
που δεν έχει ακόμα γεννηθεί
κι απ’ τις χορδές ενός βιολιού
έχω κρεμαστεί.
Κι αν πω το σ’ αγαπώ
θα ‘ναι γιατί όμορφα ηχεί
και θα σκορπίσει με τις πρώτες βροχοσταγόνες
Η αγάπη σου μονάχα μια σταλιά
στα χείλη μου δροσιά.
