Ρωτάω τ’ άστρα τ’ ουρανού,
μη σ’ είδανε το βράδυ
κάτω απ’ το φως του φεγγαριού
να κλέβεις το σκοτάδι.
Ρωτάω τ’ άστρα τ’ ουρανού,
μη σ’ είδανε το βράδυ.
Κι άμα τη δείτε, άστρα μου, να σεργιανά μονάχη,
πείτε της, στέλνω ένα φιλί για συντροφιά της να ’χει.
Ρωτώ τον ήλιο να μου πει,
μην ξύπνησες μαζί του
κι άμα το χρώμα της αυγής
σου ’δωσε την πνοή του.
Ρωτώ τον ήλιο να μου πει,
μην ξύπνησες μαζί του.
Κι άμα ξυπνήσει, ήλιε μου, και δείχνει ευτυχισμένη,
θα πει πως πήρε το φιλί και είναι ερωτευμένη.
