Πες μου κακούργα μάγισσα
τι μου `χεις καμωμένα
και δεν μπορώ να ζήσω πια
στιγμή χωρίς εσένα.
Έτσι με δάκρυ
πίνω φαρμάκι,
πίνω για σένα
μα σ’ αγαπώ.
Φονιάς θα γίνω
μα δε σ’ αφήνω,
για θα σε πάρω
για θα χαθώ.
Εγώ στο λέγω σ’ αγαπώ
στ’ αληθινά στο τάζω
κι εσύ μου λες αλήτισσα
“άιντε βρε μόρτη χάσου”.
