Φωνάξτε τη μανούλα μου
κι ας κρύψει την οργή της,
το ξέρω, δεν την άκουσα
και πήρα αυτήν π’ αγάπησα
μα πέστε της πως ξεψυχά
απόψε το παιδί της.
Μανούλα μου που έλειψες
στο γάμο το δικό μου,
συγχώρεσε το σφάλμα μου
κι έλα στον θάνατό μου.
Εγώ κι αν σβήνω, μάνα μου,
κανένας δε μου φταίει,
το σφάλμα μου συγχώρεσε
κι έλα κι εσύ συμπόνεσε
την δύστυχη γυναίκα μου
που στο πλευρό μου κλαίει.
Μανούλα μου που έλειψες
στο γάμο το δικό μου,
συγχώρεσε το σφάλμα μου
κι έλα στον θάνατό μου.
Φωνάξτε τη μανούλα μου
στερνά να της μιλήσω,
ο χάρος παίρνει άπονα
και δεν κοιτάει παράπονα,
γι’ αυτό ας έρθει να τη δω,
τα μάτια μου πριν κλείσω.
