Φύσηξε νοτιάς και χάραξε γράμμα μυστικό
πάνω στην έρημο που χρόνια ζω
πήγα σε σοφούς της ερημιάς
μου ‘δωσαν να πιω
έρωτας είπανε, μοίρα, στοιχειό.
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα
κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα
και μες στα μάτια σου βουλιάζω τώρα
πέρασε καιρός δεν ξέχασα πόσο σ’ αγαπώ.
Σου ‘δωσα φιλί και μου ‘δωσες χώμα και νερό
κι έστησα όαση μες τον καιρό
ώσπου ήρθε νοτιάς κι έσβησε το παλιό γραφτό
σημάδι τ’ όνειρο μοίρα στοιχειό.
Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα
κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα
και μες στα μάτια σου βουλιάζω τώρα
πέρασε καιρός δεν ξέχασα πόσο σ’ αγαπώ.
