Ξεπούλησε τα όργανα σε μετρητά,
έδωσε τις κιθάρες, πιάνο και βιολιά,
αυτός που όρκο έκανε στη μουσική,
την πρόδωσε, την πρώτη δύσκολη στιγμή,
αυτός που όρκο έκανε στη μουσική,
την πρόδωσε, την πρώτη δύσκολη στιγμή.
Ω, γαλβανισμένη σκέψη μου,
μυαλό από αστικά κατάλοιπα,
εφτά Γενάρη σε θυμάμαι,
χαρές και πίκρες τότε τα ‘σμιξα,
εφτά Γενάρη σε θυμάμαι,
με όρκο στη ζωή σε κράτησα,
ένα βιολί και μια κιθάρα
μια μελωδία σε Ελάσσονα.
Τα όργανα τα μάζευε από μικρός,
ήθελε, λέει, να γίνει ο δόλιος, μουσικός,
μα τώρα έχει βγάλει διαβατήριο
και όπου γης πατρίς γι’ αυτό τον κύριο,
μα τώρα έχει βγάλει διαβατήριο
και ούτε που τον είδατε τον κύριο.
Ω, γαλβανισμένη σκέψη μου,
μυαλό από αστικά κατάλοιπα,
εφτά Γενάρη σε θυμάμαι,
χαρές και πίκρες τότε τα ‘σμιξα,
εφτά Γενάρη σε θυμάμαι,
με όρκο στη ζωή σε κράτησα,
ένα βιολί και μια κιθάρα
μια μελωδία σε Ελάσσονα.
