Εγώ γεννήθηκα μονάχα να πονάω
και μαύρες ώρες στη ζωή μου να περνάω.
Κι εσύ ακόμα που σε λατρεύω
μου δίνεις πόνο για πληρωμή, αχ!
Εγώ γεννήθηκα μονάχα να πονάω
και μαύρες ώρες στη ζωή μου να περνάω.
Αν μετρηθούνε όλα τ’ αστέρια
που τρεμοσβήνουν στον ουρανό,
τόσα φαρμάκια μ’ έχεις ποτίσει
κι όμως δεν παύω να σε πονώ.
Ποια μοίρα μ’ έχει καταραμένο
να μη στεριώνω ό,τι αγαπώ, αχ!
Εγώ γεννήθηκα μονάχα να πονάω
και μαύρες ώρες στη ζωή μου να περνάω.
Είναι μεγάλο, όμως, το κρίμα,
είναι φαρμάκι πολύ πικρό,
εγώ γλυκιά μου να σε λατρεύω
κι εσύ να θέλεις το χωρισμό.
Ποια μοίρα μ’ έχει καταραμένο
να μη στεριώνω ό,τι αγαπώ, αχ!
Εγώ γεννήθηκα μονάχα να πονάω
και μαύρες ώρες στη ζωή μου να περνάω
