Για να ξέρεις αλανιάρη,
σ’ έχω πάρει πια χαμπάρι,
ότι χρόνια πας για αβάντα,
φέρνεις βόλτα για την τσάντα.
Μάγκα μου τα κάνεις ρόιδο,
δεν είμαι κανα κορόιδο
και ξηγιέμαι εις την τρίχα,
θα στον κόψω εγώ το βήχα.
Μη μου κάνεις ρε την πάπια,
δεν τα τρώγω αυτά τα χάπια
δεν μου ξαναπαίρνεις φράγκο,
άιντα στρίβε, τράβα σπόγγο.
Δε σου φτάνει πού με δέρνεις,
μα στο τέλος μου τα παίρνεις,
βρε τα βγάζω με ιδρώτα
κι όποιον θέλεις πάνε ρώτα.
Για να ξεύρεις βρε μουρμούρη,
έχω βρει άλλο καψούρη,
πού ‘ναι φίνος και μαγγιόρος
κι όχι κανας τρακαδόρος.
Και μου τάζει κάθε τόσο,
να με πάρει να γλιτώσω,
βρήκα βρε την ευκαιρία
για να ζήσω σαν “κερία”.
Γεια σου Ρόζα μου.
Γεια σου Γιοβάν Τσαούση μου.
