Για σε μεθώ κάθε βραδιά
πως να σε σβήσω απ’ την καρδιά
που σ’ ένα βράδυ σε μια ώρα ξαφνικά
μου ‘φερες μπόρα
και ζητώ να βρω τη λησμονιά
Μια νύχτα ζήσαμε μαζί
μα πάντα ο νους σε ξαναζεί
όνειρο ήσουν στο σκοτάδι
μια μαστόρισσα στο χάδι
μ’ άφησες αγιάτρευτη πληγή
Ήσουνα τόσο ελκυστική
μια άγνωστη περαστική
γλυκοεγλέντισα κοντά σου
κι αν δεν ξέρω τ’ όνομά σου
πάντα η καρδιά μου σε ποθεί
