Η Άννα ήρθε μ’ ένα τρένο απ’ την Κούβα
η Άννα μέθυσε στα Εξάρχεια με το Βούδα
η Άννα που είναι ερωτευμένη με τη νύχτα
η Άννα πιάστηκε στης μοναξιάς τα δίχτυα
Κι όλο καπνίζει κι όλο πίνει
το ένα ανάβει το άλλο σβήνει
κλείνει τα μάτια της και φεύγει
και με το ράδιο ταξιδεύει
ώσπου ο ύπνος να την πάρει μακριά
Η Άννα κρύβει μ’ ένα γέλιο την οργή της
η Άννα σβήνει όλους τους δρόμους στο κορμί της
η Άννα που έλεγε ότι όλα είναι εντάξει
η Άννα που δε βρήκε έρωτα να κάψει
