Απ’ το πρωί σε καρτερώ
και πάω να νυχτώσω,
μαράθηκαν τα γιασεμιά
που ‘χα για να σου δώσω.
Γλάροι στ’ ανοιχτά, γλάροι στ’ ανοιχτά,
με παράπονο η φωνή μου σ’ αποχαιρετά.
Σαν χελιδόνι κάθισες
σε καραβιού κατάρτι
και το καράβι έφυγε
και πια δε θα ξανά ‘ρθει.
Γλάροι στ’ ανοιχτά, γλάροι στ’ ανοιχτά,
με παράπονο η φωνή μου σ’ αποχαιρετά.
