Γυρεύω να `ρθεις
στη θύμηση μου
σ’ αυτά που αγάπησες
σε ξαναζώ
Σ’ αυτά που σου `δωσα
και ήταν λίγα
σ’ αυτά που πήρα και
σ’ ευχαριστώ
Μα κάποια μέρα
νωρίς της νιότης
πήρες το δρόμο
για μισεμό
κι ο στεναγμός
που χρόνια με ξέρει
με αντάρα σμίγει
με το βουνό
