Η χώρα μου είναι μικρή μα τ’ άδικο μεγάλο
Η αγανάκτηση πολλή και δεν αντέχω άλλο
Δεν έχει ο δρόμος τελειωμό κι αυτή η ανηφόρα
Το άδικο έγινε βουνό κι η συννεφιά μια μπόρα
Γυρίσανε τα χρόνια κι οι καιροί και τώρα σ’εποχή δημοκρατίας
Και πάλι να γυρεύουμε ψωμί και πάλι να ζητάμε ελευθερία
Στον τόπο αυτό που τον τρυγούν ένα σωρό προστάτες
Οι ντόπιοι μόνο δεν αρκούν και φέραν ξένες πλάτες
Στου κόσμου πήγα το σχολειό να μάθω ορθογραφία
Με πόσα άλφα απορώ γράφεται η αγωνία
Γυρίσανε τα χρόνια κι οι καιροί και τώρα σ’ εποχή δημοκρατίας
Και πάλι να γυρεύουμε ψωμί και πάλι να ζητάμε ελευθερία.
