Πέρασα χρόνια στη δουλειά
στης θάλασσας την αγκαλιά
κι ονειρευόμουν την στιγμή που θα γυρίσω
του λιμανιού το μώλο να αντικρίσω…
Με κάποιο κύμα που περνά
σου στέλνω “καλημέρα”
θα φτάσουμε στον Πειραιά
πρωί πρωί Δευτέρα.
Φουστάνι βάλε γιορτινό
και κάτασπρο μαντίλι
να ‘χεις το βλέμμα φωτεινό
και να γελούν τα χείλη.
Λίγοι οι μήνες στη στεριά
γιατί ειν’ η θάλασσα γλυκιά
ξανά θα πούμε δυο κουβέντες στο σκοτάδι,
πικρό φιλί στου χωρισμού το βράδυ.
