Γυρνάν αμίλητα παιδιά
Σε τούτο το μπαξέ ντουνιά
Σαν πικραμένα σύννεφα
Σαν άστρα παγωμένα
Πού ήταν που γυρίζανε
Τέσσερα καλοκαίρια
Πού ήταν και στραγγίζανε
Την πίκρα με τα χέρια
Περνάν αφίλητα παιδιά
Και ψάχνουν όλα το Βοριά
Πού έριξε τα σήμαντρα
Σαν φύλλα μαραμένα
Πού ήταν πού γυρίζανε
πεντ’ έξι καλοκαίρια
πού ήταν και στραγγίζανε
την πίκρα με τα χέρια
