Σαν γαλακτομπούρεκο
την βλέπαν την Αργύρω
τα παλληκάρια του χωριού
όλοι την παίρναν γύρο.
Άλλος της τάζει πρόβατα,
άλλος της τάζει γίδια,
άλλοι της τάζανε φλουριά,
βραχιόλια, δαχτυλίδια.
Μα η πεντάμορφη Αργύρω
που αγάπαγε τον Σπύρο
τους το λέει ορθά κοφτά:
“Δεν πουλάω για λεφτά
τον Σπύρο το `μορφόπαιδο
ας είναι και φτωχόπαιδο”.
Ένα τσελιγκόπουλο
για τα γλυκά της μάτια
της χάριζε όλο του το βιος
κι όλη του την πραμάτεια.
Τσελιγκοπούλα να γενεί
μ’ ολόχρυσο γιουρντάνι
να εμφανιστείς στην εκκλησιά
να βάλουμε στεφάνι.
Μα η πεντάμορφη Αργύρω
που αγάπαγε τον Σπύρο
τους το λέει ορθά κοφτά:
“Δεν πουλάω για τα λεφτά
τον Σπύρο το `μορφόπαιδο
ας είναι και φτωχόπαιδο”.
