Στην άκρη στο γιαλό,
γιαλό, στο περιγιάλι,
ψάρια ψάρευε η Ξανθή
κι ήταν σαν ανθός π’ ανθεί.
Εψάρευε αστακούς,
εψάρευε λαρδάκια
κι όπως έσκυβε η Ξανθή,
ήταν σαν ανθός π’ ανθεί.
Στ’ αγκίστρι της τσιμπά,
μπαρμπούνι με μουστάκια
κι ήταν όμορφη η Ξανθή,
έτσι σαν ανθός π’ ανθεί.
Την είδαν στο γιαλό
και νιοι και γεροντάκια
κι είπαν μοιάζει η Ξανθή
τριαντάφυλλο π’ ανθεί.
