Ποια είσαι εσύ που σαν παιδί
παίζεις κρυφτό με τη βροχή,
μήπως η Χιονάτη, μήπως η αγάπη,
που στα παραμύθια διάβαζα παιδί.
Αν είσαι η Χιονάτη, αν είσαι η αγάπη,
ας πάμε σε χώρες πολύ μακρυνές,
στον ήλιο να ζούμε, τους νάνους να βρούμε,
που βγάζουν χρυσάφι και το φτιάχνουν καρδιές.
Ποια είσαι εσύ και που με πας,
που σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς,
μήπως η Χιονάτη, μήπως η αγάπη,
που μου δίνεις πάντα και δε μου ζητάς.
Αν είσαι η Χιονάτη, αν είσαι η αγάπη,
ας πάμε σε χώρες πολύ μακρυνές,
στον ήλιο να ζούμε, τους νάνους να βρούμε,
που βγάζουν χρυσάφι και το φτιάχνουν καρδιές,
στον ήλιο να ζούμε, τους νάνους να βρούμε,
που βγάζουν χρυσάφι και το φτιάχνουν καρδιές.
