Η αλυσίδα που φοράς είναι δικιά μου
και η ταυτότητά σου γράφει τ’ όνομά μου,
εγώ για σένανε θυσίες και στερήσεις
κι εσύ, σαν άνθρωπο, κοιτούσες να με σβήσεις.
Ντροπή σου, ντροπή σου,
σε ποιο Θεό θα παραδώσεις την ψυχή σου,
ντροπή σου, ντροπή σου,
οι αμαρτίες θα σου καίνε το κορμί σου.
Η αλυσίδα που φοράς είναι δικιά μου
και σου τη χάρισα να νιώθεις τ’ άγγιγμά μου,
κι αν έχεις φύγει, σε θυμάμαι και πονάω,
μόνο λυπάμαι γιατί ακόμα σ’ αγαπάω.
Ντροπή σου, ντροπή σου,
σε ποιο Θεό θα παραδώσεις την ψυχή σου,
ντροπή σου, ντροπή σου,
οι αμαρτίες θα σου καίνε το κορμί σου.
