Το πρωί σαν ξυπνώ και στο ντους όταν μπω
το φοβάμαι το κρύο νερό
το τικ τακ που χτυπά με αγχώνει αλλά
θα προλάβω σε πέντε λεπτά
Να βαφτώ να ντυθώ και για λίγο πριν βγω
στην εξώπορτα να τεντωθώ
στα μεγάλα σκαλιά σε τακούνια ψηλά
όλο χάρη θα ισορροπώ
Στο γραφείο μετά θα κερδίσω λεφτά
και στα meetings θα βγω πιο μπροστά
όλα τ’ αρσενικά θα ζαλίσω γλυκά
σαν κουνήσω αργά την ουρά
Κι όποιος πάει να μου βγει μόλις βρω αφορμή
θα του κόψω την αναπνοή
μια ματιά μου ψυχρή, μια νυχιά ξαφνική
θα τον βγάλει νοκ άουτ στη στιγμή
Μα το βράδυ όταν γυρνώ στο σπίτι το ζεστό
αρχίζω τα γλυκά μου νάζια
θέλω χάδια ένα σωρό
κι εκείνον που αγαπώ τον κάνω αφεντικό
Δεν κοιμάμαι ποτέ και σε χρόνο μηδέν
ξεκινώ το κυνήγι ξανά
βγαίνω στα μαγαζιά, παγωμένη καρδιά
διψασμένο το βλέμμα κοιτά
Και το φόρεμα αυτό θα τ’ αρπάξω εγώ
πριν προλάβει καμιά να το δει
κι άμα είναι στενό είμαι λάστιχο εγώ
κι έτσι θέλει δε θέλει θα μπει
Με κεφάτη καρδιά και χωρίς μετρητά
φορτωμένες κι οι πιστωτικές
ένα άδειο ταξί πριν προλάβεις εσύ
θα προλάβω εγώ, τι τα θες;
Τη ζωή που κυλά έχω μάθει καλά
σαν σοφός τη μετράω εγώ
κι άμα χάσω και μια έχω σύνολο εφτά
και καθόλου δεν ανησυχώ
Μα το βράδυ όταν γυρνώ στο σπίτι το ζεστό
αρχίζω τα γλυκά μου νάζια
θέλω χάδια ένα σωρό
κι εκείνον που αγαπώ τον κάνω αφεντικό
Κι αν ποτέ μυριστώ όταν λείπω από εδώ
πως χαϊδεύει μια άλλη κρυφά
το δειλό ποντικό θα τσακώσω εγώ
και μετά θα τον εκδικηθώ
Μες στους δρόμους θα βγω απροστάτευτη
ενώ κάποιον άλλο θα βρω στο στενό
κάποιον πιο ευγενή ίσως πιο αφελή
που αμέσως θα με λυπηθεί
Και επάνω του εγώ θα τρέξω να σωθώ
γλυκά θα γουργουρίσω πάλι
και με νάζια ένα σωρό θα πω ευχαριστώ
στο νέο αφεντικό
