Άντε, έσπασα στα δυο μια μέρα
άντε, του διαβόλου τη φλογέρα!
Άντε, βρίσκω μέσα πετραχήλια,
βρε, και τα δυο γλυκά σου χείλια!
Βρίσκω λαγούς με πετραχήλια,
άντε, και τα δυο γλυκά σου χείλια!
Άντε, πέφτει ο σκούφος μου στη λάσπη,
άντε, βάσανα που ’χει η αγάπη!
Άντε, πέφτει το σκουφί στο χιόνι,
άντε, κι η κυρά μου με μαλώνει!
Βρε, ο σκούφος όπου και να πέσει,
άντε, η καρδιά μου θα πονέσει!
Άντε, ένα δάκρυ κι άλλο δάκρυ,
άντε, φτάνω στου γκρεμού την άκρη!
Άντε ένα βήμα κι άλλο ένα,
βρε, του Ζαλόγγου τα γραμμένα!
Άντε ένα βήμα κι άλλο ένα,
άντε, μ’ έχασες, τρελή, και μένα!
Άντε τις αγρύπνιες που ’χω κάνει,
ρε, θα τις φτιάξω ένα χαρμάνι!
Άντε, και θα χτίσω μια καλύβα,
άντε, δε σε ξέρω ούτε σ’ είδα!
Βρε, και θα χτίσω μια καλύβα,
άντε, ούτε μ’ είδες ούτε σ’ είδα!
