Δουλεύω μέρα νύχτα σαν το σκυλί
Για να γίνει η ζωή μου καλύτερη
Και αναρωτιέμαι αν αυτή η ζωή
Θα γίνει κάποια μέρα καλύτερη
Μετά από ένα τσακωμό με την γυναίκα μου
Που ελπίζω κάποτε να γίνει καλύτερη
Ξαπλώνω στο κρεβάτι την κορμάρα μου
Και είναι σου λέω αυτή η στιγμή
Η καλύτερη
Σηκώνομαι σαν σκλάβος κάθε πρωί
Και είναι η ώρα του καφέ η καλύτερη
Μα η αγάπη μου ως τη μια θα κοιμηθεί
Για να στρώσει επιδερμίδα καλύτερη
Εγώ θα κάνω ησυχία γι` αυτήν
Για να υπάρξει μια σχέση καλύτερη
Αφού το ξέρω τελικά η σιωπή
Είναι απ` τις φωνές τις καλύτερη
Μέσα μου κρύβω ένα αιώνιο παιδί
Που στο στομάχι μου συνέχεια ξεσπάει
Κι όταν με βρίσκει μόνο μου στην σιωπή
Ξεσπαθώνει στο μυαλό μου μιλάει
Έι φίλε τελικά είμαστε δυο
Και πρέπει να είμαστε και οι δυο ευτυχισμένοι
Πρέπει να κάνουμε στο σώμα σου χωριό
Και όχι να κάνεις ότι είμαστε δυο ξένοι
Γι` αυτό όταν βγαίνεις απ το σπίτι να γελάς
Που και που να ρίχνεις και κανά σουτάκι
Και την γειτόνισσα που ξέρεις πως κοιτάει
Πάρτηνα στην ύπουλη να πιείτε ένα κάτι
Κι άσε επιτέλους το φαΐ της κυράς
Μου έχει λείψει ένα βρώμικο σουβλάκι
Και αν δεν κάνεις αυτά που σου ζητάω
Ετοιμάσου για γροθιές στο στομάχι
Όνειρο είναι και ας το να πάει
Όταν κοιμάμαι εκείνη ξυπνάει
Εφιάλτης μου είναι και παραμιλάω
Ακούω να μου λέει… πως δε σ’ αγαπάω
