Σαν το πιο όμορφο λουλούδι
σαν το πιο γλυκό τραγούδι
είσ’ Αθήνα μου εσύ.
Σε θυμάμαι σαν νυχτώνει
κι η καρδούλα μου ματώνει
από θλίψη φοβερή.
Τι να πω κι εγώ δεν ξέρω
που με κάνει κι υποφέρω
και πονώ, πολύ πονώ.
Όλη η σκέψη μου στα ξένα
μέρα νύχτα είναι σε σένα
κι άθελα σου τραγουδώ.
Η καλύτερη του κόσμου
είσαι Αθήνα μου εσύ,
είσαι ο πιο κρυφός καημός μου
ναι, πατρίδα μου χρυσή.
Κάποια μέρα να γυρίσω
το εύχομαι στην Παναγιά
μοναχά να σ’ αντικρίσω
κι ας μη ζήσω άλλο πια.
