Ψάχνω μες σε κλειδωμένα συρτάρια,
ψάχνω μέσα σε ξεχασμένες κασέλες,
ψάχνω μέσα στα μάτια μου,
σαν μοναξιά ψηλού βουνού,
σαν ρίζα εκατόχρονου δέντρου,
σαν αγέρας παλιός, πελαγίσιος,
ο καιρός που σ’ αγαπώ ίδιος.
Κορίτσι της θάλασσας που γελά,
ο σημερινός, ο αυριανός,
δεν μπορεί, κάποιος ήλιος
ταξιδευτής θα σε φέρει,
αλτάνα με τα είκοσι γαρύφαλλα
σε κάποιον ήλιο θα σε κερδίσω,
θα σε κερδίσω.
Ο καιρός που σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, ξεκινά
μέσα από τα Κρητικά περβόλια,
αγκαλιασμένος με γαρύφαλλα,
τραγουδημένος με μαντινάδες,
ξεκινά μέσα από τα πρώτα πετράδια
ζωγραφισμένος με πράσινα
και κίτρινα χρώματα.
