Ξενιτεμένος κι έρημος στην ξενιτειά γυρίζω,
ξενιτεμένος κι έρημος στην ξενιτειά γυρίζω,
τις πίκρες και τα βάσανα μπροστά μου αντικρίζω,
τις πίκρες και τα βάσανα μπροστά μου αντικρίζω.
Πόσες φορές, βρε μάνα μου, θυμήθηκα εσένα,
πόσες φορές, βρε μάνα μου, θυμήθηκα εσένα,
απ’ τα πολλά τα βάσανα που τράβηξα στα ξένα,
απ’ τα πολλά τα βάσανα που τράβηξα στα ξένα.
Για να ξεχάσω, μάνα μου, πίνω το κατοστάρι,
για να ξεχάσω, μάνα μου, πίνω το κατοστάρι,
το δευτερώνω ύστερα και το τριτώνω πάλι,
το δευτερώνω ύστερα και το τριτώνω πάλι.
Είναι καημός, μανούλα μου, είναι μεγάλος πόνος,
είναι καημός, μανούλα μου, είναι μεγάλος πόνος,
εδώ μέσα στην ξενιτιά να την περνάω μόνος,
εδώ μέσα στην ξενιτιά να την περνάω μόνος.
