Τώρα όπου λείπω από κοντά σου,
να μην κλαίει μάνα μ’ η καρδιά σου,
να ‘χεις πάντα μέσα στην ψυχή σου,
πως θα ‘ρθει με δόξα το παιδί σου.
Να σαι πια περήφανη μητέρα,
γιατί φτάν’ η δοξασμένη μέρα,
πάνε για τη θάλασσα οι Φρατέλοι,
γιατ’ η λόγχη μας έτσι το θέλει.
Πολεμάω εδώ για την τιμή μου
κι όλο νίκη λάμπει στην ψυχή μου,
θέλω μάνα μ’ σαν γυρίσω πάλι,
την Ελλάδα μας να ιδώ μεγάλη.
τίποτα δεν βάζει το μυαλό μας
κι όλο κυνηγούμε τον εχθρό μας,
να μη μείνει, λέμε με μανία,
ένας Ιταλός στην Αλβανία.
