Η μόστρα σου, η μόστρα σου είναι όμορφη
η γλώσσα σου τιαύτη
που δεν την κάνω ζάφτι
που δεν την κάνω ζάφτι
Tη γλώσσα σου τιαύτη
Σαν παίζω το, σαν παίζω το παιχνίδι σου
εγώ που ‘χω τα γένια
εγώ έχω και τα χτένια
Aν σπάσουνε, Aν σπάσουνε τα βέτα σου
τότε από `κει και κάτω
θα τρώμε σ’ ένα πιάτο
θα τρώμε σ’ ένα πιάτο
τότε από `κει και κάτω