Τον ίσιο δρόμο άφησες
δεν βλέπεις το χαμό σου
ούτε και μένα άκουσες
που θέλω το καλό σου.
Αύριο θα ‘σαι στιγματισμένη,
θα σ’ αποφεύγουν γνωστοί και ξένοι
κι όσο να κλάψεις και να δακρύσεις
αυτό το στίγμα δε θα το σβήσεις.
Σε πήρε ο κατήφορος
στη λάσπη έχεις φτάσει
και δεν υπάρχει άνθρωπος
το χέρι σου να πιάσει.
Αύριο θα ‘σαι στιγματισμένη,
θα σ’ αποφεύγουν γνωστοί και ξένοι
κι όσο να κλάψεις και να δακρύσεις
αυτό το στίγμα δε θα το σβήσεις.
