Η ωραία Αδριάνα στο παγκάκι της
τραγουδάει με μαντολίνο το μεράκι της.
Χίλια χρώματα απλώνει μες στα λόγια της
το παγώνι που μπερδεύεται στα πόδια της.
Η ωραία Αδριάνα στο παγκάκι της
τραγουδάει με μαντολίνο το μεράκι της.
Βγάζει ο ήλιος χελιδόνια απ’ το καπέλο του
κι αυτή βγάνει ζωγραφιές από το γέλιο του,
η ωραία Αδριάνα στο παγκάκι της
καθώς λέει στο μαντολίνο το μεράκι της.
Η ωραία Αδριάνα τώρα πέρασε,
κάποια κάμαρη θλιμμένη την εγέρασε.
Σε μι’ ατέλειωτη θα λάμπει, όμως, άνοιξη,
ζωγραφιά απ’ της καρδιάς σου την κατάνυξη.
Η ωραία Αδριάνα τώρα πέρασε,
κάποια κάμαρη θλιμμένη την εγέρασε.
