Κάθε φορά που θα σ’ ειδώ,
αφρόπλαστή μου χήρα,
κάθε στιγμή, τη βλαστημώ,
την έρημη μου μοίρα,
Που έμπλεξα, στα χέρια σου,
χήρα μου ζηλεμένη
και μέρα, νύχτα βρίσκομαι,
με την καρδιά καμένη.
Κάθε φορά που θα σ’ ειδώ,
αφρόπλαστή μου χήρα,
κάθε στιγμή, τη βλαστημώ,
την έρημη μου μοίρα,
Που έμπλεξα, στα χέρια σου,
χήρα μου ζηλεμένη
και μέρα, νύχτα βρίσκομαι,
με την καρδιά καμένη.
