Τηλεφωνούσα από νωρίς
Μα δε το σήκωνε κανείς
Είχα μια έννοια αν θα ‘ρθείς
Θα με πεθάνεις, τι θαρρείς
Τι θαρρείς
Σφοδρή θαλασσοταραχή
Είναι η ζωή μου η φτωχή
Μέσα στης ζήλιας το κελί
Ο νους ραγίζει, σαν γυαλί
Σαν γυαλί
Είσαι παράγων συμφοράς
Ο πιο γλυκός κακός μπελάς
Σαν σκλάβα μου σε τυραννώ
Μα σαν θεά, σε προσκυνώ
Σε προσκυνώ
