Ήλιε που βγαίνεις την αυγή
στον ουρανό απάνω
σήμερα κρύψου στα βουνά
σήμερα θα πεθάνω
σήμερα μάνα μου γλυκιά
με χάνεις και σε χάνω.
Σ’ αφήνω ψεύτικε ντουνιά
που κρύβεις τόση απονιά.
Μια μαύρη πόρτα θα διαβώ
και πού θα βγω δεν ξέρω
μα ξέρω πως δε θα πονώ
κι ούτε θα υποφέρω
γιατί εκεί δεν αδικούν
δεν ζουν για το συμφέρον.
Σ’ αφήνω ψεύτικε ντουνιά
που κρύβεις τόση απονιά.
Ήλιε μην βγαίνεις σήμερα
άσε να σκοτεινιάσει
μεγάλη μπόρα και βροχή
σ’ όλη την γη να πιάσει
μαζί με τη μανούλα μου
κι ουρανός να κλάψει.
Σ’ αφήνω ψεύτικε ντουνιά
που κρύβεις τόση απονιά.
