Ήρθες στον δρόμο της ζωής μου για να με κάψεις
και την καρδιά μου, μες στα μαύρα να τηνε βάψεις,
τα δάκρυά μου κι οι καημοί να γίνουν φίδια
και να σου σκίσουν την καρδιά σαν δυο λεπίδια,
ήρθες και μου ‘δωσες να πιω το δηλητήριο
κι ήταν, για μένα, η αγάπη σου, μαρτύριο.
Όπου θα ‘σαι, θα θυμάσαι αυτά τα λόγια τα πικρά,
θα σου γίνουν εφιάλτες όπου κι αν βρίσκεσαι μακριά,
θα σου καίνε την καρδιά.
Ήρθες στον δρόμο της ζωής μου να με πληγώσεις
και την καρδιά που σ’ αγαπάει, να τη ματώσεις,
εγώ, αγάπη αληθινή μόνο ζητούσα,
που από χρόνια στην καρδιά μου λαχταρούσα,
μα βρήκα μόνο απονιά και την κακία σου
κι ήταν το ψέμα σου φριχτό κι η υποκρισία σου.
Όπου θα ‘σαι, θα θυμάσαι αυτά τα λόγια τα πικρά,
θα σου γίνουν εφιάλτες όπου κι αν βρίσκεσαι μακριά,
θα σου καίνε την καρδιά.
