Ήταν μια φορά μια μικρή νεράιδα
που `φυγε μακριά πέρα απ’ τα λιβάδια
μες στου δάσους τη σιωπή
σαν ερχόταν η αυγή
και χανόταν το φεγγάρι
γλυκό άκουγες σκοπό κι ένα τραγούδι
που θα φέρει η ζωή σε μικρό πουλί και σε λουλούδι.
Κι όταν μια βραδιά έφυγε τ’ αγόρι
μόνη στη σιωπή έμεινε η κόρη
μα ένα βράδυ με βροχή
που καθόταν μοναχή
είδε τ’ άσπρο το φεγγάρι
Χλωμό που `κλαιγε κι αυτό
μέσα στην φτέρη,
μια αγάπη θρηνεί που `φυγε
μακριά σαν περιστέρι.
Ώ έλα αγάπη μου πίσω ξανά,
ω έλα αγάπη μου σε μένα ξανά.
