Ήθελα να ‘μουνα Αδάμ
κι εσύ η Εύα να ‘σαι
να σ’ είχα στον παράδεισο
κοντά μου να κοιμάσαι.
Να ‘χες τ’ αστέρια συντροφιά
τον ήλιο για καμάρι
και φύλακα παντοτινό
το αργυρό φεγγάρι.
Να ‘χες την Πούλια κομοντί
τον Άρη σωφεράκι
τα σύννεφα για ν’ ακουμπάς
τ’ αφράτο σου χεράκι.
Να ‘χες τον ουρανό σκεπή
για μουσική τ’ αηδόνια
και τη φωλιά μας θα ‘πλεκαν
όλα τα χελιδόνια.
