Να ‘ταν φέτο, να ‘ταν πέρσι
που πολέμαγα τον Πέρση;
Σ’ ίδιο χρόνο κι ίδιο μήνα
Θερμοπύλες, Σαλαμίνα.
Να ‘ταν φέτο, να ‘ταν πέρσι
που πολέμαγα τον Πέρση;
Με μια σάρισα στο χέρι
πέρα, στα δικά μου μέρη;
Που λαμπρές ημέρες ζούσα
στην Περσέπολη, στα Σούσα
Κι έκλαιγα στη Βαβυλώνα
τον ξανθό μου Μακεδόνα;
Να ‘ταν φέτο, να ‘ταν πέρσι
φίλος που ‘γινα του Πέρση;
Θερμοπύλες παν και Σούσα
αγαπώ ό,τι χτες μισούσα.