Ξένος στη Θεσσαλονίκη
κι επισκέπτης έγινα,
μόνος στη Θεσσαλονίκη
από σένα έμεινα,
στης αγάπης μας το νοίκι
τη ζωή μου έδινα.
Έλα, έλα, έλα, μάνα μου,
μέσα στην προσφυγομάνα μου
μη μ’ αφήνεις να χαθώ,
έλα, έλα, έλα, μάνα μου,
Θεσσαλονικιά τσιγγάνα μου,
μόνος να ‘μαι δεν μπορώ.
Στα στενά της Σαλονίκης
κάποια μέρα μ’ άφησες,
στην καρδιά της Σαλονίκης
την καρδιά μου ράγισες,
μου ‘πες πια δε μου ανήκεις,
μ’ έκοψες, με τσάκισες.
Έλα, έλα, έλα, μάνα μου,
μέσα στην προσφυγομάνα μου
μη μ’ αφήνεις να χαθώ,
έλα, έλα, έλα, μάνα μου,
Θεσσαλονικιά τσιγγάνα μου,
μόνος να ‘μαι δεν μπορώ.
