Έπεσε στο τζάμι η βροχή
κι έφερε την άδεια σου μορφή
Όλες οι σκέψεις μου με πνίγουν
που βρίσκεσαι και ποιον φιλάς εσύ
Άφησα την πόρτα ανοιχτή
να ‘ρθεις σαν αγέρας σαν βροχή
Είσαι η μοίρα μου η ζωή μου
πόσο θ ’ αντέξω να λείπεις ακόμα εσύ
Και είμαι μόνος μου, φονιάς ο πόνος μου
μόνος να με σβήνει η μοναξιά.
Και είμαι μόνος μου, σου λέω μόνος μου
όλα για σένα μιλάνε που χάθηκες πια.
Πέφτουνε οι στάλες κι βροχή
μες στο διψασμένο μου κορμί
Έλα για να δεις την ερημιά μου
τώρα σε θέλω να ζήσω, αγάπη μου εσύ.
Και είμαι μόνος μου, φονιάς ο πόνος μου
μόνος να με σβήνει η μοναξιά.
Και είμαι μόνος μου, σου λέω μόνος μου
όλα για σένα μιλάνε που χάθηκες πια.
