Σ’ αγάπησα μια Κυριακή
και σ’ έχασα Δευτέρα
δεν έφαγα γλυκό ψωμί
δεν είδα άσπρη μέρα.
Μα τώρα που σ’ αντάμωσα
σαν πρώτα πώς να ζήσω
και ποιον να βρω, σε ποιον να πω
για να σε φέρει πίσω.
Σ’ αγάπησα ένα πρωί
και σ’ έχασα το βράδυ
είμαι πουλί μες στο κλουβί
ψυχή βαθειά στον Άδη.
Μα τώρα που σ’ αντάμωσα
σαν πρώτα πώς να ζήσω
και ποιον να βρω, σε ποιον να πω
για να σε φέρει πίσω.
Σ’ αγάπησα και γνώρισα
τι είναι χαρά και πόνοι
τα φώτα σβήσαν της γιορτής
και μένω πάλι μόνη.
Μα τώρα που σ’ αντάμωσα
σαν πρώτα πώς να ζήσω
και ποιον να βρω, σε ποιον να πω
για να σε φέρει πίσω.
