Σκλάβα του πόνου μου κατάντησα για σένα
γιατί σ’ αγάπησα, σε πόνεσα πολύ
κι από το αίμα μου σε πότισα αγάπη
μα εσύ για αντάλλαγμα μου έδωσες φαρμάκι.
Και τι δεν έκανα για να σ’ ευχαριστήσω
και την καρδιά σου την σκληρή να συγκινήσω,
πόσο δεν έκλαψα θυσία έχω γίνει
μα εσύ με πέταξες και μ’ άφησες συντρίμμι.
Πόσο σ’ αγάπησα και πόνεσα για σένα,
μα εσύ δεν είχες μες στα στήθια σου καρδιά.
Ποτέ δεν έδωσες σε μένα σημασία
κι ούτε μου έδειξες αγάπη και λατρεία.
Και τι δεν έκανα για να σ’ ευχαριστήσω
και την καρδιά σου την σκληρή να συγκινήσω,
πόσο δεν έκλαψα θυσία έχω γίνει
μα εσύ με πέταξες και μ’ άφησες συντρίμμι.
