Αγάπησα κι εγώ ο φτωχός μιαν απ’ την γειτονιά μου
πω, πω, πω, πω τρελάθηκα μου πήρε την καρδιά μου.
Μου ‘καψε την καρδούλα μου και μ’ άναψε φωτιά
Άχ, μικροπαντρεμένη, κουκλάρα μου γλυκιά.
Σαν ήλιος μες στην γειτονιά εσύ `σαι και φωτίζεις,
ο άνδρας σου σαν έρχεται πες μου γιατί δακρύζεις;
Λοιπόν έλα να φύγουμε και δεν είναι ντροπή
και μη σε μέλει η γειτονιά και ο κόσμος τι θα πει.
Γειτόνισσά μου, γειτόνισσα
κακούργα δολοφόνισσα.
Μαζί μου έλα μια βραδιά να τα μιλήσουμε
και μια ζωή καλύτερη οι δύο να ζήσουμε.
Όλοι σε λένε όμορφη γι’ αυτό το έχεις καμάρι
και ξέρω πως δεν αγαπάς τον άντρα που `χεις πάρει.
Κρυφά να αγαπιόμαστε αυτό δε θα τ’ αντέξω
γι’ αυτό και τ’ απεφάσισα μια νύχτα να σε κλέψω.
