Μέσα σε μάτια υγρά χώρεσαν τόσα ποτάμια
Τόσα ποτάμια καημοί και οι στεναγμοί πυροφάνια
Να βρει το δρόμο ο καημός να βγει σε άγονη ξέρα
Κι όλες οι στάχτες της γης να γίνουν πουλί στον αέρα
Κάνε ένα βήμα πάνω απ’ το κύμα
Βγάλε φτερά να πετάς
Κλείσε τα μάτια κι απ’ τα κομμάτια
Θα γεννηθούμε ξανά
Μέσα σε πόνο βαθύ κρύφτηκαν όλες οι μπόρες
Να γιατρευτούν οι πληγές να σβήσουν όλες οι φλόγες
Τα χέρια ν’ ανοίξουν ξανά τα χέρια να γίνουν λιμάνια
Κι όλα τα «αχ» του ντουνιά να γίνουν πανιά στα καράβια
