Σαν λουλούδι μοιάζεις μες στη γειτονιά
που η μυρωδιά του τρέλανε ντουνιά.
Σ’ έχω στην καρδιά μου ναι μα το σταυρό
σαν σε βλέπω να περνάς από μπροστά μικρό.
Νιώθω πως για σένανε εγώ πονώ
κι όλο κάθομαι και σε γλυκοκοιτώ.
Μ’ αγαπάς εγώ εσένανε ρωτώ
τι μου κάνεις πως δεν θέλεις όταν σου μιλώ.
Είσαι πολύ μικρό, τρελό, ναζιάρικο κουκλί
που ο καθένας κλαίει, λιώνει και πονεί.
Μα εγώ για σένανε το κάτι τι ξεχωριστό
που άμα εσύ θα θέλεις, εγώ θα ορκιστώ.
Για σένα δίνω εγώ ακόμη και το είναι μου
και που και που κάνα φιλάκι δίνε μου.
Μη μένεις πια με όλους τους μικρούς και τους γελάς
γιατί τη ζαχαρένια εσύ μου τη χαλάς.
