Κάποτε κάποια μέρα σε τούτη τη ζωή
ο ήλιος και για μένα θα φέξει ένα πρωί
κι αν μ’ έχει η τύχη βαριά καταδικάσει
θα φέξει μέρα να μου χαμογελάσει
Κάποτε θα μ’ αφήσουν να ανοίξω τα φτερά
να φύγω να γλιτώσω να βρω κι εγώ χαρά
κι αν μ’ έχει η τύχη βαριά καταδικάσει
θα φέξει μέρα να μου χαμογελάσει
Κάποτε κι η γυναίκα που μ’ έχει απαρνηθεί
πικρά θα μετανιώσει και θα ‘ρθει να με βρει
κι αν μ’ έχει η τύχη βαριά καταδικάσει
θα φέξει μέρα να μου χαμογελάσει
