Αυτοκαταστροφή μου,
αιώνια επιστροφή μου
της νύχτες λέω ντροπή μου
την μέρα εδώ πάλι,
στιλέτο και κουκούλα
και όσα πιάνω κουλά
ψυχή που ζει στην ζούλα
δεν την μπορώ…
Δώσε μου το φιλί σου
την λόγχη την καλή σου
το ξύδι, την χολή σου
και ευχαριστώ…
Προσωπάκι μου εσύ του Ιούδα φτυστώ
στο πλάι μου θα ήσουν αν ήταν χρυσό…
χρυσό, χρυσό
Καργιόλα σε μισώ
να το ξέρεις
σου αξίζει μόνο αυτό
να υποφέρεις
Καργιόλα σε μισώ
Αυτό μου λείπει μόνο
να πούνε δολοφόνο
και να το μετανιώνω
για μια ζωή
Μπουκάλι και Βενζίνη
καδρόνι να μην μείνει
ρεζίλι έχω γίνει
και φταις εσύ!
Δώσε μου το φιλί σου
την λόγχη την καλή σου
το ξύδι, την χολή σου
και ευχαριστώ…
Προσωπάκι μου εσύ του Ιούδα φτυστώ
στο πλάι μου θα ήσουν αν ήταν χρυσό…
χρυσό, χρυσό
Καργιόλα σε μισώ
να το ξέρεις
σου αξίζει μόνο αυτό
να υποφέρεις
Καργιόλα σε μισώ
