Πήρα τα Χριστούγεννα μια κάρτα σου,
δυο χρόνια πέρασαν και κάτι,
πόσο μου ‘χουν λείψει τα ματάκια σου,
που τα διώξαν τα δικά μου λάθη.
Κι όμως με θυμάσαι τα Χριστούγεννα,
που γιορτάζω κι είμαι τόσο μόνος,
πίνω στην υγειά σου και σου εύχομαι,
πίσω να σε φέρει ο νέος χρόνος.
Πήρα τα Χριστούγεννα μια κάρτα σου,
που ‘χε τα σημάδια απ’ το κραγιόν σου
κι ήρθαν στο μυαλό μου όλα τα βράδια σου
κι ότι κράτησα απ’ το παρελθόν σου.
Κι όμως με θυμάσαι τα Χριστούγεννα,
που γιορτάζω κι είμαι τόσο μόνος,
πίνω στην υγειά σου και σου εύχομαι,
πίσω να σε φέρει ο νέος χρόνος.
Πήρα τα Χριστούγεννα μια κάρτα σου,
τέτοια μέρα πως να σε ξεχάσω,
ήταν άγια μέρα που σε γνώρισα
κι έτυχε ίδια μέρα να σε χάσω.
