Δε με φοβίσαν κύματα
χιόνια κι ανεμοβρόχια
όσο με φόβισες εσύ
κατηραμένη φτώχεια,
όσο με φόβισες εσύ
κατηραμένη φτώχεια
Απ’ τα φτωχά μου όνειρα
ένα σωστό δεν βγαίνει
όλα τα σκόρπισες εσύ
φτώχεια κατηραμένη,
όλα τα σκόρπισες εσύ
φτώχεια κατηραμένη
Στον έρωτα και στην ζωή
όπου και να με νιώσεις
φτώχεια δεν πέρασε στιγμή
χωρίς να με πληγώσεις
φτώχεια δεν πέρασε στιγμή
χωρίς να με πληγώσεις
