Κάθε βράδυ τ’ άστρα μη μετράς, θα κουραστείς,
τ’ άσπρο σου χεράκι μην απλώνεις να πιαστείς,
στο κρυφό το περιγιάλι κύματα αφρισμένα
έρχονται και ξεψυχούν στην άμμο ένα – ένα,
έρχονται και ξεψυχούν στην άμμο ένα – ένα.
Μη μετράς τ’ αστέρια κάθε βράδυ απ’ την αρχή
και κλειστό τον ήλιο μην κρατάς μες στην ψυχή,
φύσηξε βοριάς, σκοτείνιασε το μεσημέρι,
δεν ξαναγυρνάει το περσινό το καλοκαίρι,
δεν ξαναγυρνάει το περσινό το καλοκαίρι.
