Καθένας με τον πόνο του
και εγώ με τον δικό μου,
είναι μεγάλος ο καημός
και το παράπονό μου.
Αχ, παλιοζωή, με βασανίζεις άπονα
και έχω παράπονα και έχω παράπονα.
Εγώ καταδικάστηκα
μονάχος μου, το ξέρω.
Κάποια γυναίκα αγάπησα
και τώρα υποφέρω.
Αχ, σκληρή καρδιά, με βασανίζεις άπονα
και έχω παράπονα και έχω παράπονα.
Και εσύ, αχάριστε ντουνιά,
γιατί με κατακρίνεις
κι αντί καλό το άδικο
γι’ αντάλλαγμα μου δίνεις;
Αχ, παλιοντουνιά, με βασανίζεις άπονα
και έχω παράπονα και έχω παράπονα.
