Κάτω στο λιμάνι σε θυμήθηκα,
πάνω στα ξένα τα καράβια,
το γέλιο σου στη γέφυρα.
Κάτω στο λιμάνι που νοστάλγησα
του ’64 μια Κυριακή,
πάνω στη σκάλα δάκρυσα.
Θα ήτανε κάποια Χριστούγεννα
και πλατεία Ελευθερίας
μες στο ζεστό χεράκι σου.
Θα ήτανε κάποιο αστείο σου
στην Ερμού και Βενιζέλου
πατέρας γιος χαζεύαμε.
Κάτω στο λιμάνι πάντα θα γυρνάς
πάνω στα ξένα τα καράβια,
στον ουρανό σου θα πετάς.
